Copyright by Berneński Pies Pasterski hodowla Altura
Zakaz kopiowania bez naszej zgody.
Osobowość i charakter
Berneńczyk jest przede wszystkim psem rodzinnym, ogromnie przywiązanym do swojego opiekuna. Uwielbia towarzyszyć człowiekowi wszędzie - znaczy to, że wiecznie będzie Twoim cieniem . Z tego powodu kompletnie nie nadaje się do trzymania wyłącznie na zewnątrz a tym bardziej w kojcu. Berneńczyk musi mieć bliski i stały kontakt ze swoją rodziną, w innym wypadku będzie zwyczajnie nieszczęśliwy. Zostawiony w samotności, na cały dzień w ogródku, może go gruntowanie przebudować, przekopując rabaty i niszcząc nasadzenia.
Jeżeli chcesz, aby pies przebywał wyłącznie na zewnątrz to zdecydowanie wybierz inną rasę. Szkoda Twojego czasu, nerwów, pieniędzy a przede wszystkim psa.
Berneńczyk to najczęściej łagodny i zrównoważony zwierzak. Nie jest psem obronnym, najczęściej odstrasza jedynie swoim wyglądem i wielkością. Nie szczeka przesadnie, zazwyczaj alarmuje jak się coś dzieje. Jeżeli jest dobrze wychowany to bez problemu akceptuje gości, jednak pamiętaj, że to duży, silny pies i obcy wchodzący na posesję bez zaproszenia mogą nie zawsze zostać dobrze przyjęci.
Pies tej rasy zwykle dobrze dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami. Młode osobniki bywają czasem mało delikatne i nie do końca świadome swojej wielkości, warto o tym pamiętać w codziennym, życiu rodzinnym.
Berneńczyk jest wrażliwy, niezwykle kochający i przywiązany do rodziny. To doskonały domownik, towarzysz długich spacerów i codziennego życia. Pies bardzo pogodny, radosny i kontaktowy.
Odpowiednio wychowany, w domu będzie głównie odpoczywał, nie przejawiając w wieku dorosłym nadmiernej aktywności. Jest typowym psem kuchennym, który z uwagi na swoje łakomstwo może mieć tendencje do kradzieży jedzenia.
Wychowanie i zachowanie
Berneńczyk jest psem inteligentnym, który dość łatwo się uczy, ale wymaga niekonwencjonalnego szkolenia, gdyż szybko się nim nudzi. Lubi jeść, więc, dobry smakołyk będzie świetną motywacją w nauce.
Szczenię od początku wymaga konsekwentnego prowadzenia i szkolenia, ponieważ w okresie dojrzewania może sprawiać problemy wychowawcze. Pies powinien uczestniczyć w zajęciach psiego przedszkola, w którym nauczy się podstaw dobrego wychowania oraz będzie miało możliwość socjalizacji z ludźmi i psami. Podczas szkolenia opiekunowie będą mieli wsparcie trenera, który pomoże w pracy z psem i rozwiązywaniu problemów.
Pamiętaj, że pies docelowo będzie ważył 40-50kg i cechował się ogromną siłą. Opiekun może sobie nie poradzić z dużym i niewychowanym psem, który będzie skakał na ludzi i ciągnął na smyczy.
U Berneńczyka zdarzają się też okresy lęku, dlatego wymaga starannej i ciągłej socjalizacji (praca z psem, zabieranie w rozmaite miejsca, spotkania z różnymi sytuacjami), nie wystarczy mu przebywanie wyłącznie w ogrodzie. Trzeba poznawać go z rozmaitymi bodźcami i nie ograniczać kontaktów z ludźmi. Jeżeli nie masz na to czasu czy możliwości na stałą pracę z psem, zrezygnuj z tej rasy, ponieważ wraz z wiekiem pies stanie się sporym utrapieniem.
Aktywność
Zwykle dorosłe osobniki nie są przesadnie aktywne, ale nawet jeżeli mieszkają w domu z ogródkiem wymagają jednego długiego spaceru dziennie. Wspólne wędrówki to dla opiekuna dobry sposób na zacieśnienie więzi a dla zwierzaka na rozładowanie emocji i nadmiaru energii.
Młody Berneńczyk bywa szalony, ruchliwy i skoczny i nierzadko nie zdaje sobie sprawy ze swojej wielkości i masy. Wraz ze wiekiem i wychowaniem z tego wyrośnie i stanie się zrównoważonym osobnikiem, ale pierwsze 2 lata mogą być niełatwe. Nie jest typem sportowca, z racji swojej masy i wielkości nie będzie biegał przy rowerze ani towarzyszył w joggingu, preferuje spokojne, długie spacery.
Jest psem, który się długo rozwija i ma skłonność do chorób stawów, w związku z czym do 18 miesiąca nie powinien być nadmiernie forsowany skokami , bieganiem czy zabawami z innymi psami. Szczeniak (do około 6-7 mieś.) nie powinien też chodzić po schodach (zwłaszcza w dół).
Berneńczyk zdecydowanie woli zimę niż gorące lato a część osobników na prawdę źle znosi upały. Zadbaj, żeby w lecie miał chłodne schronienie, ponieważ nawet krótkie przebywanie w wysokich temperaturach może grozić udarem.
Pies berneński może żyć także w bloku, o ile ma odpowiednią dawkę aktywności.
Pielęgnacja i zdrowie
Berneńczyk w żadnym wypadku nie jest psem dla alergików czy osób nadmiernie dbających o porządek. Przez cały rok gubi mniejsze lub większe ilości włosów, a w okresie linienia ilość sierści może doprowadzić opiekuna do rozpaczy. Regularne czesanie zdecydowanie zmniejszy ilość włosów w domu, ale na pewno całkiem ich nie wyeliminuje.
Powszechnie wiadomo, że Berneńczyki nie są najzdrowszą i najbardziej długowieczną rasą. Nierzadko cierpią na schodzenia ortopedyczne (dysplazja biodrowa, łokciowa, OCD), choroby oczu (entropium, ektropium), choroby nerek i serca (m.in. SAS). Berneńczyki ponadto często zapadają na choroby nowotworowe i wbrew niektórym opiniom, nie ma linii wolnych od nowotworów.
Żywienie i utrzymanie
Berneński Pies Pasterski z racji swojej wielkości i wysokich wymagań żywieniowych nie jest najtańszy w utrzymaniu. Potrzebuje dobrej jakości karmy, bazującej na sporej ilości białka zwierzęcego ora odpowiednich suplementów wspierających rozwój stawów. Warto pamiętać, że koszty opieki weterynaryjnej i leków są sporo wyższe niż w przypadku psów mniejszej wielkości,
Berneńczyk jest psem wyjątkowym, o ujmującym wyglądzie i miłym usposobieniu. Warto jednak pamiętać, że nie jest to pies dla każdego i jego zakup powinien być bardzo rozważny.
Tutaj dowiesz się jak i gdzie kupić Berneńczyka.
Berneńczyk - wymagania i cechy rasowe
rok założenia 2001
Hodowla Berneńskich Psów Pasterskich